[ آلبوم ِ دسگرمی ]

تهــــــ
آه!
یه قایق میسازم ، میندازمش به آب
دور میشم از این "خاکـــــــ" غریب
از این روزای ساده و خاکستری
چون من ، نشدم سال پیش وارد
واجبه که بگم دستم آسه پیکـــــــ داره
واجبه که بگم ده ساله کیکز ( Kicks ) پامه
کارام شیکه سیکه ( Sick ) شدم زاده اینکاره
بود فقط 17 سالم دادم منو دوست دارن
تهران ترکید فهمیدم که منو دوست دارن
اما زوده هنوز واسشون تا بدونن من کیم
هنوز آماده نبودن پس ساکت موندم ترجیحاً
چون من بودم متفاوت
فهمیدم مخه خالصه مردمت نمیگیرنت
الان موقع خارجه تا حالا سوختی و سوخت دادی هی
کی میدونه اینجا سوپریم ( Supreme ) و سوپرا ( Supra ) چیه؟
اینجا لباسه تن تو سال دیگه مد میشه
اینجا کمربند چی چسبونده نافو به ریه
اینجا شادی ضرب و بشکنه با شیلنگــــــ تخته
عمراً هیچکی نمیفهمه چی چند وقته
اینجا درگیرن مردم و پر دغدغه
همه چی عقبه از عقربه
همه میگفتن اینو بهم از اولش
که مشکلت مرز بود پس رد کردمش

پشت سر گذاشتم ، اون سرزمین مادریمو
اون سرزمین مادری رو ، اون سرزمین مادری

دور از آفتاب ونکـــــــ ، میگذرن باز شهریورا
من پشت عینکــــــ دودیم اینورم
میپرم با اهریمنا
ندارم ترسی همرام
دنبال درسیم که معلمم بلد نبود
معلمم دکتری که مهندسم در اصل نبود
من باید همه چیو خودم یاد بگیرم
باید یاد بگیرم یاد بگیریم و بعد یاد بدیم
این حس آزادیه واقعیه واقع بینم
میخوام تا ابد باشم رد پام از سال پیش هست
بگذره 90 سالم همچنان در حال زیستم
تو قلب طرفدارم میمونم من هر سالم
اونام بم میگن پاشو.، تو خیلی وقته حاضری
ایراد از گیرنده هاست تو خیلی وقته واضحی
تو کلّه گنجه داری ، توش پره گنجه واقعی
کارتو بلد مثل "شهرامی" اگه "ناظری"
خونه لازم داره تو رو مثل برق تو پیریز
که باهات روشن بتونه بمونه پس وقت دوری نیست
باید همه چی خوب شه تا بگیم خونه خوبه
نگاه به پشت میکنم اوه چقدر دوره خونه

به ما احتیاج داره.، سرزمین مادریمون
اون سرزمین مادریمون ، اون سرزمین مادری

پر از دزده پر از گرگه
هرکی زورش رسیده دو دست برده
دو فصل خورده الانم سیره سیره
میگن یه شیر پیره که دیگه دیره
نمیده دیدش یاری شکاری بگیره
نمیشه اینطوری که ، تکلیف ما چی میشه ها؟
ما که اینور سد امید داریم جاری میشه آب
وقتی بازی پیش ماست وقتی بازی پیش ماست
مردمم دنبال مان میدونن بازی پیش ماست
میدونن ما بودیم فکر پیشرفت تو کشوری که هنر براش اندازۀ ریالشم نیست ارزششو
میدونن ارتش.پشتمون به صف رژه
میریم سمت سد و آماده تا وقتی وقتش شه
آه! اونا هم داداشامن همه مثل خودمن
خسته از قصه شنیدن و قصه گفتنن
از اون که رویاشو دارن و نرسیدن بهش
چون دنبال میوه این که سخته چیدنش
هنوز روزا میگذرن خاکستری چه خوبن
میسازن بنیادمو کاملتر میشه روحم
میفهمم هیچ دنیایی نیست اونقدر زشتو
میدونم هیچ رویایی نیست دور از ذهنو
پس ، میرم تا تهش و میبینم آخرشو
دنیا مطیع منه میگیرم خواهرشو
تو حجر به دور از خاکم
از شبا که بیدارم نمینالم نمینالم
من پرچمداره ایرانم و هرجا که هستم باشم
آسمون ماله منه
پنجره ، فکر ، عشق ، زمین ، ماله منه
من دنیام از تو کاملتره